زن آرمانی و اثیری در منظومۀ عاشقانۀ هشت‌بهشت امیرخسرو

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت زنان در منظومۀ عاشقانۀ هشت بهشت امیرخسرو دهلوی است. مثنوی هشت‌بهشت  به جنبه‌های متعدد آرمان‌شهر زنان اشارات فراوانی می­کند. روش تحقیق در این مقاله موردی- زمینه‌ای با رویکرد همبستگی است و کوشش شده تا با استفاده از روش تحلیل محتوا معیارهای زن خوب را از دیدگاه  این  شخصیت مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد. طرح جایگاه زن در خانواده و اجتماع و ارائه راهکار کاربردی در این زمینه یکی از مضامین اساسی امیرخسرو در ارائۀ مدینۀ فاضله در شهر آرمانی هشت‌بهشت است. رسیدن به جامعۀ آرمانی که او  در نظر داشته با معیارهای جامعۀ زمانۀ او بیشتر هماهنگ و مرتبط است. درون‌مایۀ داستان هشت‌بهشت  پیمان‌شکنی زنان و تظاهر آنان به ستر و صلاح است. او در این منظومۀ عاشقانه هر جا‌ که شرایط را مناسب دیده است، در خلال داستان‌های پراز نشاط، دستاویزی برای تعلیم و موعظه به «زن» یافته، اذعان کرده است. مطابق نتایج تحقیق، تعهد و وفاداری زن برای زندگی بهتر و به دست آوردن آرامش واقعی دنیا و آخرت ضروری است.